Brendan Croker speelt overal waar hij maar mag en kan spelen. Zijn
     muziek is ongecompliceerd, zonder al te veel bijbedoelingen. Gewoon
     lekker. Croker speelde solo, met zijn begeleidingsband The Five
     O'Clock Shadows en met Mark Knopfler in The Nottin Hillbillies. Voor
     Knopfler was dit een broodnodige uitstap uit zijn door ellenlange,
     gestileerde solo's overheerste band Dire Straits. Voor Croker gewoon
     een volgende muzikant, een volgend project, weer een plaat om vol te
     spelen. Op de één of andere manier weet Croker als muzikant op
     iedereen diezelfde relaxte sfeer over te brengen. Muziek maken als
     hobby, voor je plezier.

     DE BRENDAN CROKER METHODE FAALT OP MADE IN EUROPE
     -------------------------------------------------

     De meest recente groep begeleiders waarmee Croker op pad ging, zijn
     de Serious Offenders. Met deze Belgen trok hij langs de gevangenissen
     van België om te spelen. De weerslag van deze tournee (Time Off)
     toont wederom een relaxte, lekker spelende band die fijne, warme
     liedjes ten gehore brengt. De CD bewijst ook opnieuw de kracht van
     Croker om van de ogenschijnlijk meest kneuterige liedjes een heerlij-
     ke veranda-song te maken.

     En daarmee zijn de belangrijkste ingrëdienten voor een Croker-CD al
     weer genoemd. Sfeer, relaxt, lekker, ongedwongen. Met diezelfde
     onderdelen dook Brendan opnieuw met de Serious Offenders de studio
     in. Made In Europe is het resultaat. Een CD vol nummers die de
     luisteraar hardop moet zingen als hij in zijn favoriete land van
     bestemming aankomt. Leuk idee, maar op de een of andere manier zit er
     iets niet snor met deze schijf.

     Zoals gezegd ontleent Croker zijn grootste kracht aan eenvoudige,
     simpele liedjes die hij door middel van een enthousiaste vertolking
     redt van kneuterigheid en zo nu en dan zelfs tot regelrechte juweel-
     tjes omsmeedt. Daar gaat het op Made In Europe een beetje fout.
     Nummers als Which Way Will You Turn en Full Time Fun blijven hangen
     in de rustige, voorspelbare percussie en de herhalende teksten.
     Croker doet zijn ding zoals hij dat altijd heeft gedaan, maar op de
     een of andere manier komen deze nummers de kneuterigheid niet te
     boven.

     In The Ultimate Wave wordt de zanger nog gered door zijn buitengewoon
     grappige teksten, maar in de serieuzere nummers wordt pijnlijk
     duidelijk dat de Croker-methode ditmaal niet werkt. Het in het Frans
     gezongen Tous Les Jours Pour Moi C'est Bonnard komt hierdoor helemaal
     in een verkeerd daglicht te staan en draagt alleen maar bij aan de
     malaise.

     Het is vervelend te moeten toegeven, maar ik kan niet precies aange-
     ven waarom het deze keer fout ging. Er is minder met gitaarpartijen
     gewerkt, die toch de nodige extra dimensie aan een nummer kunnen
     geven (op Time Off deed de slide gitaar van Wigbert van Lierde
     wonderen). Misschien zijn het ook de teksten, die op Made In Europe
     meer dan ooit een vrijblijvend karakter hebben (vergelijk When It
     Comes To You en Croker's hit No Money At All).

     Waarschijnlijk is het een heel klein beetje van van alles en nog wat.
     De kracht van Brendan Croker ligt in het manoevreren op het randje
     van kneuterigheid en lekkere, tijdloze muziek. En zoals een beetje
     muzikant betaamt, probeert Croker zijn grenzen te verkennen. Made In
     Europe is wat mij betreft een stapje te ver over de grens naar de
     kneuterigheid.

     -BASYL DE GROOT

   ± Brendan Croker & The Serious Offenders - Made in Europe
   ± Brendan Croker (zang, gitaar)
   ± Patrick Riguelle (mandoline, harmonica, zang)
   ± Wigbert van Lierde (gitaar, zang)
   ± Patrick de Witte (drums, percussie)
   ± [Emergency!/Sony]